De Hervormde kerk

 Nieuwe toren 

De kerk van Zuilichem was in voor-reformatorische tijd toegewijd aan st. Lambertus. In 1143 bevstigde Paus Innocentius II, de kapittelkerk te Luik in bezit van Solekeim en aanhorigheden. Zuilichem, blijkt hieruit, was waarschijnlijk toen een parochiekerk. De kerk van St. Lambertus te Luik had inderdaad bezittingen aan de benedenloop van de Waal en de Maas. De kerk werd in 1659 herbouwd, waarvoor de stad Haarlem een subsidie van ƒ50,-- schonk. De herbouwing betrof waarschijnlijk een ommetseling van een Romaanse kerk. Volgens een plattegrond van N. Tas uit 1722 en een beschrijving uit 1741 had de kerk geen toren.
Pas in 1790 werd de bouw van de toren aanbesteed. Deze toren bestond uit drie geledingen, en had een eenvoudioge rondbogige ingang aan de westkant. Op 6 augustus 1886 verwoestte een brand het inwendige, het dak en de torenspits. De kerk werd hersteld en op 21 februari 1889 weer ingewijd. In de laatste wereldoorlog is de kerk opgeblazen. Freerk de Haan, in 1945 opperwachtmeester der marechaussee te Zuilichem, maakte op 24 april 1945 een verslag van de vernieling van de Ned. Hervormde kerk en toren te Zuilichem door de Duitse Weermacht op 20 april 1945 ( Streekarchief Zaltbommel Arch. 8 inv. 2768).

De Duitsers lieten de toren springen omdat zij bang waren dat bij verovering van de Bomme­lerwaard door de geallieerden, deze de toren wel eens als uitkijkpost zouden kunnen gebruiken. Zijn verslag geeft een goede indruk van de gebeurtenissen, alsmede van de geleden schade op de twintigste april 1945 in Zuilichem.
Op die dag, om half zes in de middag kwamen twee Duitse militairen bij de gemeentesecretaris H.C. van Os meedelen dat ze over een half uur de kerktoren zouden laten springen. De ge­meentesecretaris moest zorg dragen dat de bevolking in een straal van ongeveer 500 meter rondom de toren moest vertrekken en dat de wegen door de politie afgezet moesten worden. Aldus gebeurde, omstreeks 9 minuten over 6 vond de explosie plaats. Echter niet alleen de toren, maar ook de kerk en tal van rondom liggende woningen en gebouwen waren vernield of beschadigd, waaronder de openbare lagere school. Van de woning van P. Kalkman werden 600 dakpannen vernield, het zijraam, de bijkeuken, de schuur en het zomerhuis werden vernield. De woning van Arie van Horssen werd voor de helft vernield, de woning van de weduwe Tongerlo werd minder ernstig beschadigd. Van de woning van C.P. van de Bogerd werd het achterhuis totaal verwoest, de schuur van E. Van Dalen werd totaal vernield, de bakkerij voor de helft. Ook de woning van J.D. Dingemans werd voor de helft vernield. Van de woning van M.K. Teeuwen was het dak verzet en de muren gescheurd. Het dak en de voorgevel van P.D. van Horssen werd gedeeltelijk vernield. De woning van N. Borreman had ruiten en dakpannensca­de en schade aan de inventaris van de slaapkamer. Ook de woning en het achterhuis van F.B. Duizer werd vrij ersnstig beschadigd. Tal van andere woningen liepen dakpannen- en ruiten­schade op. In totaal werden 7000 dakpannen vernield of zwaar beschadigd. Het aantal verniel­de ruiten is niet bij benadering te noemen. Persoonlijke ongevallen kwamen niet voor, het verkeer is ongeveer een uur gestremd geweest. Na de oorlog verrees een nieuwe toren tegen de kerk.

  Achterin de kerk  hangen twee borden met de namen van de predikanten

LINKS ACHTERIN en  RECHTS ACHTERIN 

  Foto interieur  van de kerk met preekstoel.

 Predikanten van de Hervormde gemeente Zuilichem   

Predikanten Zuilichem

Reportage kerk