In de jaren 50 waren er tijdens Oranjefeesten al optochten in Aalst, na verloop van tijd werd de animo hiervoor steeds minder en was men toe aan een nieuw initiatief. Er waren reeds enkele straten waar wel iets georganiseerd werd, toen werden in samenwerking met de Oranje- vereniging buurtverenigingen opgericht. Het idee ontstond om in plaats van praalwagens en bierwagens een bloemencorso te organiseren. Aangezien een bloemencorso een prijzig iets zou zijn, werd besloten om het ene jaar een corso te houden en het andere jaar een zeskamp. Daar werd door de verschillende buurtvereniging fanatiek aan meegedaan. Gezelligheid was belangrijk, maar ook het competitie-element speelde een grote rol. In 1972 waren er 9 buurtverenigingen die vele maanden intensief bezig waren. Eerst moest er een onderwerp bedacht worden, vervolgens werd er een ontwerp gemaakt en moest de wagen opgebouwd worden. Diverse onderwerpen zijn er uitgebeeld zoals: een tafereel uit het dagelijks leven, het sprookje van Hans en Grietje, met echte pannenkoeken op het dak van het huisje, of oude ambachten. Alle werkzaamheden werden door de inwoners zelf uitgevoerd en verborgen talenten kwamen aan het licht. Het opprikken van de bloemen kostte waarschijnlijk wel de meeste tijd, hetgeen in de nachtelijke uurtjes moest gebeuren. In 1976, toen er inmiddels 10 buurtverenigingen waren, dus 10 corsowagens, zijn er ruim 360.000 bloemen verwerkt. Het gebeurde wel eens dat er te weinig bloemen van een bepaalde kleur waren, dan was er een probleem en moest er naar een creatieve oplossing gezocht worden. De Prinses Marijke school was er vanaf het begin bij met een wagen, later was de school "De Burcht" er ook bij. De Oranjevereniging coördineerde de werkzaamheden en zorgde ook voor het gezamenlijk inkopen van de materialen en de bloemen. Dat was een financieel voordeeltje voor de buurtvereniging, daar maakten zij dankbaar gebruik van. Zelf hadden zij ook verschillende manieren om de kas te spekken zoals het innen van contributie voor de leden, 78 gulden per maand, het organiseren van een verloting met o.a. een varken, gekocht voor 400 gulden en bracht 720 gulden op, ook de stroopwafelacties waren altijd een succes. Er werd ook wel een wagen verhuurd of verkocht aan een ander dorp. Iedere buurtvereniging had in hun straten diverse eettentjes staan om de geldkas te vullen. Ook moesten de bezoekers entreegeld betalen: kinderen van 6-12 jaar 1 gulden en volwassenen 2 gulden. De optocht werd vergezeld door verschillende muziekkorpsen en drumbands, hetgeen het geheel een feestelijk gebeuren gaf. Na afloop van de rondgang door het dorp was er nog een spannend moment waarop de uitslag bekend werd gemaakt door de jury. De wagens werden in de eigen straat gezet, waar men nog enkele dagen kon genieten van het mooie resultaat en waar toen al enkele huizen verlicht werden. Aangezien het organiseren van een bloemencorso erg intensief en prijzig was, zijn na 1980 de verlichtingsdagen gekomen. Ook die zijn in de wijde omtrek bekend. Tijdens de drie verlichtingsdagen komen er zeer veel mensen naar Aalst om te genieten van het resultaat van onze creatieve inwoners. Waar een klein dorp groot in kan zijn.
Hieronder een fotoserie genomen door dokter Ab van de Beek uit Brakel.
