In Aalst startte in 1947 een voor Nederland vrij uniek bedrijf. Op het terrein van de huidige scheepswef Neptunus verrees toen een klinkerisolietfabriek, imponerende bouwwerken verrezen aan de Maasoever, silo's, transport- banden, ovens en verschillende bedrijfsruimtes weren in korte tijd uit de grond gestampt, er kwam voor ruim dertig mensen werkgelegenheid.
De fabriek kende echter veel tegenslagen, het was een procedure waarbij nogal eens wat mis ging. Van klei werden korrels gebakken, die gebruikt werden voor de isolatie, tegenwoordig kent men hetzelfde materiaal in de hydrocultuur. De klei werd in de eerste instantie met vrachtwagens en later met treintjes vervoerd vanaf de Capreton bij Zuilichem naar de fabriek aan de Veerdam. De klei werd eerst in een silo opgeslagen en van daaruit naar de ovens getransporteerd.
De grote cilinders waren van binnen met vuurvaste stenen bekleed en 16 meter hoog. In de draaiende cilinders vormden zich kleine bolletjes, die werden bovenin gedroogd, onderaan werden ze bij een temperatuur van 1100 graden celcius gebakken. tijdens het bakken bliezen de bolletjes zich op, de cellen van de klei bleven gesloten, daardoor bleven de bolletjes waterdicht, waardoor de isolerende werking ontstond. De zaken liepen niet altijd voorspoedig. De kerkenraden in Aalst en Poederoijen lieten middels een brief blijken dat ze niet gelukkig waren met de situatie dat er ook 's zondags bedrijvigheid was.
Door tegenslagen werden vaak ook mensen ontslagen. Toch was er ook weer hoop, uit een schrijven gericht aan het personeel bleek dat 1952 een goed jaar was, er werd meegedeeld dat er waarschijnlijk geen ontslagen meer zouden vallen. Er was uiteindelijk te weinig afzet voor dit product en omdat de klei erg vochtig was, kostte het drogen ook veel olie. Mede door de vele directiewisselingen sloot de fabriek in 1958 de deuren en is weinig meer te zien van de activiteiten van dit bedrijf, slechts een elektriciteitshuisje herinnert aan de klinkerisoliet. Het terrein werd verkocht aan het bedrijf Hoja, de beginletters van de eigenaars: Van der Houwen en Janson. In 1972 werd hier het bedrijf Janson Bridging opgricht.
Inmiddels heeft het bedrijf zich gevestigd aan de Bergse Maas met een een hoofdkantoor in Hank. Janson Bridging is marktleider in Europa voor verhuur van stalen modulaire bruggen etc. en wereldwijd het grootste verhuurbedrijf. De historische werkgroep heeft gelukkig een aardige fotoverzameling van de activiteiten omtrent de bouw van de fabriek en de werkzaamheden, het vervoer van de klei per vrachtwagen en treintjes. De foto's laten ook verschillende werknemers zien die hier enkele jaren hun inzet gegeven hebben om het bedrijf draaiend te houden. Meer informatie op de site van industriespoor
